De Godin der Dwaasheid is back op aarde om haar eigen loftrompet te steken. Exact precies ongeveer vijfhonderddertien jaar en zeven of acht minuten nadat Erasmus haar liet verschijnen. Samen met haar posse vol zotten, toeters, bellen en een naakte tubaspeler deelt ze onzinnige waarheden en waarachtige onzin. Want het is hoog tijd voor wat satirische billenkoek. En gelukkig wordt ironie steeds beter begrepen… 

Losjes gebaseerd op Erasmus’ lofzang uit 1511, maakt de Veenfabriek met ‘Lof der Zotheid’ een muzikale ode om de dwaasheid in onszelf en de ander te vieren. Erasmus dreef de spot met burgers, kooplieden, geestelijken en alle andere rangen en standen van zijn tijd. De Veenfabriek maakt zich vrolijk over groepjes zelfbenoemde gelijkhebbers in de onze. Want hypocrisie en zelfbedrog zijn tijdloos. En ook nu nemen we onszelf te serieus en vergeten we te lachen om de absurditeit van het leven.

Met een installatie van veertig radio’s plukken de muzikanten van Veenfabriek de ether leeg. Ze mixen flarden van 16de eeuwse baldadige liederen met radiofragmenten en ruis tot een strakke compositie met percussie, trombone, altviool, gitaar en zang. De Godin der Dwaasheid en haar gevolg rukken de vastgeroeste kaders los, flippen middelvingers naar geheven vingertjes en bijten betweters de tong af. Er is soms zoveel meer zin in onzin te vinden.

Over de Veenfabriek
De Veenfabriek is al jaren toonaangevend in het muziektheater in Nederland. Opgericht in 2004 door pionier Paul Koek en inmiddels al enkele jaren onder artistieke leiding van Joeri Vos loopt de Veenfabriek nog altijd voorop met brutale, betrokken en bezielde voorstellingen die volstrekt eigenzinnig en uniek zijn.  

De Veenfabriek speelt met muziek, taal, eten, installaties. De vele spelers, muzikanten en makers betrokken bij de Veenfabriek behoren tot de meest gevraagden van Nederland en daarbuiten. Voor elke voorstelling worden tekst en muziek nieuw geschreven en op ‘onnavolgbare wijze’ samengesmolten tot meer dan de som der delen, altijd anders dan je had verwacht. 

De Veenfabriek weet niets beter en leest niemand de les, maar probeert een frisse blik op grote vragen en ideeën te werpen. Dat deden ze de afgelopen paar jaar vanuit de vraag “waar doe je goed aan?” De komende vier jaar gaat het gezelschap op zoek naar de dwaas in onszelf en de ander om onbevangen het vanzelfsprekende te bevragen. Klopt het wel hoe we de wereld zien? Zijn de dingen die we belangrijk vinden wel echt zo belangrijk?  

Persquotes: 

• “Op onnavolgbare wijze verbindt Joeri Vos een gelaagde intellectuele inhoud met een muzikale dramaturgie, die zich weinig aantrekt van lineariteit of narratieve logica, maar daarmee des te meer ruimte biedt om de gekozen thematiek op allerlei uiteenlopende wijzen te benaderen.” – NRC  
• “Het interessante aan het recente werk van Vos is de wonderlijke, associatieve dramaturgie. Net als Ophelia volgt Pinokkio wel losjes een narratieve lijn, maar voelt iedere scène ook als een autonoom werk, een nieuwe invalshoek op het verbindende thema. Het verschaft de voorstelling een intrinsieke muzikaliteit: de scènes zijn riffs, improvisaties op een basismelodie, dan weer uitgesponnen, dan weer ultrakort, soms met het hele ensemble en dan weer solistisch.” Theaterkrant over Pinokkio
• “De Veenfabriek, die al een kleine twintig jaar muziektheater op een bijzonder niveau maakt, laat die beruchte smart door je lijf sidderen. Alle zintuigen worden opengezet, een gewaarwording, die voortdurend, maar steeds heel verschillend wordt opgewekt.” Trouw over MARIA MARIA MARIA 

Credits:
Tekst: Erasmus en Teun Smits
Regie: Joeri Vos 
Muziek en spel: Milena Haverkamp, John van Oostrum, Bastiaan Woltjer en vele anderen.